Kurak modeński
Kurak modeński - to jedna z najstarszych ras włoskich. W efekcie selekcji gołębie te utraciły własność lotową - latały jeszcze w wiekach XII-XIV. Pomimo podobieństwa do typowych kuraków reprezentują gołębie o małej masie ciała (400-450 g) rzadziej osiągają 500 g. Nazwa kurak pochodzi od specyficznego odgłosu, jaki wydaje ten gołąb. Jest on charakterystycznym gruchotem, który różni się od typowego odgłosu gołębia.
W XIII wieku we włoskim mieście Modena intensywna rywalizacja między miejskimi hodowcami gołębi osiągnęła gwałtowny poziom, ponieważ wabili oni gołębie przeciwnika i przetrzymywali je dla okupu, a jeśli to nie pomogło, niszczyli je. Do ptaków przyczepiano materiały wybuchowe, następnie gołębie wypuszczano, aby dołączyły do stada i zabiły jak najwięcej ptaków przeciwnika. Wreszcie w 1327 r. sobór opracował przepisy dotyczące latania gołębiami w Modenie. Obecnie większość kuraków modeńskich nie potrafi dużo latać, ale hoduje się je ze względu na ich piękne kolory i kształt.
W miarę wzrostu popularności i liczności rasy, kształtowały się też pewne lokalne tradycje związane z hodowlą tych gołębi. Powszechnym zwyczajem stało się trenowanie i gonienie gołębi przez triganierów tj. trenerów lotowych. Triganierzy zmuszali gołębie do lotu ze specjalnych wieżyczek umieszczonych na dachach budynków, a ich lotem sterowali za pomocą specjalnej chorągiewki trzymanej w ręku. Tak bawili się włoscy hodowcy około 1328 roku i później.
Budowa ciała przypomina nieco kuraka maltańskiego - zaliczane są do gołębi ozdobnych. Rasa bardzo rozpowszechniona we Włoszech. Wyhodowano tam 152 odmiany barwnych kuraków modeńskich w tym obecną na wielu wystawach odmianę gazzi - na białym upierzeniu ma barwne: głowę, skrzydła, grzbiet i ogon. Głowa jest gładka, dziób średniej długości, grzbiet łęgowaty, ogon skierowany nieco ku górze, skoki i palce nieopierzone. Poza odmianą gazzi hodowane są rasy jednobarwne - schietti i pstrokate - magnani. Kurak modeński cechuje się również pięknym upierzeniem, które występuje w różnych kolorach. Najbardziej popularne warianty to czarny, niebieski, czerwony, u samic często występuje również motyw brązowy.
Rodzaje gołębi modeńskich to angielska Modena, niemiecka Modena, która ma wygląd przypominający kurczaka i Włoska Modena. Niemiecka Modeny jest odmianą tej rasy. Pochodzą z Niemiec i mają rasy, które zostały wyselekcjonowane i opracowane wiele lat temu. Nazywa się go także Modene Type Allemand, a także Deutsche Modeneser lub Modenese Tedesco. W porównaniu do angielskiej Modeny kształt ciała i cechy niemieckiej Modeny są mniej zaokrąglone. Jego skrzydła są mniej uniesione do góry, a ogony nie są noszone zbyt wysoko. W przeciwieństwie do angielskiej Modeny mają pełniejsze piersi i dłuższe szyje. Są łatwiejsze w pielęgnacji w porównaniu z angielską Modeną. Gołąb Triganino Modena to kategoria posiadająca europejską standaryzację. Odmiana tej rasy pochodzi z Włoch.
Jest to rasa, która z powodzeniem jest hodowana zarówno w celach wystawowych, jak i użytkowych. Gołębie tego typu są bardzo łagodne i spokojne w charakterze, co sprawia, że są one popularnymi ptakami hodowanymi w celach rekreacyjnych. Modeny przyciągają początkujących hodowców, ponieważ są ładnymi ptakami, mogą karmić i wychowywać własne potomstwo i nie mają skrajności fizycznych (tj. kapturów, piór na stopach) innych ras i związanej z tym dodatkowej pracy. Modeny łatwo się rozmnażają, mogą karmić i wychowywać własne potomstwo. Większość składa po dwa jaja, zwykle rodząc samca i samicę. Nie są rasą wyścigową. Kurak modeński cechuje również jego wytrzymałość oraz odporność na różne warunki atmosferyczne. To sprawia, że jest gołębiem popularnym nie tylko na terenie Polski, ale również za granicą. Zasięg hodowli międzynarodowy, w Polsce hodowane są głównie w Tczewie.